მთავარი » 2011 » ოქტომბერი » 16 » ... პრიკოლი ლექსები
8:35 PM ... პრიკოლი ლექსები | |
მას ვერ დახატავ ალბათ, ტიციან,
(ეს ჯადოქრებმაც კი არ იციან) *** და შენც ვერ შეძლებ ამას, ველასკეს, თუმც აჯადოვებ, ვიცი, ყველა სქესს. *** მისი ნაკვთები ისე "პრიკაზობს”, გაუჭირდება აღქმა პიკასოს. *** თვით იმპრესია დაითრგუნა, კლოდ ვერც შენ დახატავ ვიცი უნაკლოდ. *** "უსასრულობას ვფიცავ π–სა, რომ მას ვერ შევწვდები” – ბრძანა პისარომ/ *** მისი ფეხები, გრძელი, სალვადორ, მოგეჩვენება, წესით, ალვად ორ, *** "შენ რას დახატავ, აფრენ?” – უარი! უძლური არის აქ რენუარი. *** იგივე უთხრას მისმა წრემ ფრანტებს, (სხვა მუზა ჰყავდეთ, დაე, რემბრანტებს) *** პრინცი ეკუთვნის, თეთრი პეგასით… შეხედა, გახმა ფუნჯი დეგასი. *** "მე მას დავხატავ” – ბრაზით ვინ ჩივის? ჰეჰ, რომ იცოდე, ხატავ, ვინჩი, ვის." *** "ღირსებას რატომ მიქელ, "angel”-ო?” – ვერ მოახერხებ, მიქელანჯელო. *** ეჰ, ცარიელი გრაფა ელის ამ კანდიდატურას რაფაელისა. *** ნუ ვეჭიდებით მოდი, ლიანებს, უარი ვუთხრათ მოდილიანებს. *** ფუნჯში ღვთაებრივს ჩავღვრით თუ ბენზინს, იმედი უნდა გვქონდეს რუბენსის. *** ქრთამად არ გაჭრის money მანესი ხაზისგან ($) უმალ გაყო მან "S”–ი. *** მისი მშვენებით წელში მოდრეკილ, რაღას დახატავს ტულუზ–ლოტრეკი. *** აღბეჭდვა რომ არ დაუპიროს მან, აქვე ვეტყვი რომ: "გეყოს, ფიროსმან!” *** ჰო, გვიანია, გაჩნდა თუ ნება, ამ გოგოს ხატავს თავად ბუნება | |
|
| |
| სულ კომენტარები: 0 | |
